اثر ۱۲ هفته تمرین هوازی بر بیان ژن پروتئین-تیروزین فسفاتاز ۱ نوع b و مقاومت انسولینی رتهای دیابتی
نویسندگان
چکیده
زمینه و هدف: پروتئین-تیروزین فسفاتاز 1 نوع b (ptp1b) یک آنزیم کلیدی در دفسفوریله کردن گیرنده انسولینی (ir) و ایجاد مقاومت انسولینی است. هدف از تحقیق، تعیین اثر 12 هفته تمرین هوازی بر بیان ژن پروتئین-تیروزین فسفاتاز 1 نوع b و مقاومت انسولینی رتهای دیابتی بود. مواد و روشها: در این تحقیق حاضر 16 سر رت نژاد ویستار در دو گروه تمرین هوازی و کنترل قرار گرفتند. پس ازالقای دیابت به روش درون صفاقی، رتهای گروه تمرین هوازی پروتکل تمرینیشان را به مدت 12 هفته، 5 جلسه در هفته و با افزایش تدریجی سرعت (18 الی 26 متر بر دقیقه) و زمان (10 الی 55 دقیقه) دویدن روی تردمیل انجام دادند. سپس، نمونه گیری خونی و بافتبرداری از عضله دوقلوی رتهای دیابتی انجام شد. نشانگرهای مقاومت انسولین با استفاده از کیتهای تجاری و بیان ژن ptp1b با استفاده از روش real-time pcr مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافتهها: نتایج بیانگر کاهش معنادار ptp1b در رتهای دیابتیِ گروه تمرین هوازی بود (0001/0=p). همچنین، مقادیر گلوکز و مقاومت انسولینی رتهای گروه تمرین هوازی به طور معنادار کاهش یافته بود(به ترتیب 02/0=p و 006/0=p). با این حال، میزان انسولین سرمی رتهای گروه کنترل به طور معناداری افزایش یافته بود(015/0=p). نتیجهگیری: بنظر میرسد پروتکل تمرین هوازی در رتهای دیابتی قادر باشد تا مقاومت انسولینی و ptp1b را به طور معناداری کاهش دهد. همچنین، وجود بین ptp1b و مقاومت انسولینی احتمالا موید این مطلب است که هر گونه تغییر در مقاومت انسولینی بواسطه تمرین ورزشی، با کاهش تنظیم منفی مسیر سیگنالی انسولین انجام میپذیرد.
منابع مشابه
اثر هشت هفته تمرین هوازی بر استئوکلسین غیرکربوکسیله، پروتئین واکنشدهندهی C و مقاومت انسولینی در زنان دارای اضافه وزن
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر استئوکلسین غیرکربوکسیله، پروتئین واکنشدهندهی C و مقاومت انسولینی در زنان دارای اضافه وزن بود. موادّ و روشها: 16 زن دارای اضافه وزن (وزن 28/2±19/73 کیلوگرم، سن 66/3±38/39 سال، قد 04/0±61/1 متر و شاخص تودهی بدنی 36/4±19/28 کیلوگرم بر متر مربع) به طور تصادفی به گروههای کنترل و تمرین تقسیم شدند. خونگیری 48 ساعت قبل از پیش...
متن کاملبررسی اثر یک دوره تمرین هوازی بر آدیپسین سرم و مقاومت انسولینی زنان چاق دیابتی
زمینه و هدف: بسیاری از گزارشها، رابطهای قوی بین سندروم متابولیک و دیابت نوع 2 را تأیید کردهاند. از آنجا که اخیراً نشان داده شده است که آدیپسین ممکن است که با اختلالات متابولیکی در ارتباط باشد، از اینرو، هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر یک دوره تمرین هوازی بر آدیپسین سرم و مقاومت انسولینی زنان چاق دارای دیابت نوع 2 بود. روش بررسی: از میان زنان مبتلا به دیابت نوع ...
متن کاملتأثیر تمرین هوازی بر بیان ژن عامل هستهای کبدی( HNF-4α )و مقاومت به انسولین در رتهای دیابتی نوع 2
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین هوازی بر بیان ژن عامل هستهای کبدی ( HNF-4α)، گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین در رتهای دیابتی نوع دو بود. بدینمنظور تعداد 20 سر رت نر 10 هفتهای با وزن 20±220 گرم (در ابتدا) انتخاب و با تزریق درونصفاقی نیکوتین آمید-استرپتوزوسین دیابتی نوع دو شدند و به شی...
متن کاملاثر ده هفته تمرین هوازی همراه با مکمل یاری سماق بر توان ضداکسایشی تام، شاخص مقاومت انسولینی و شاخص های تن سنجی در زنان دیابتی نوع 2
Introduction: Rhus coriaria. L (Rc.L) as an herbal remedy used in traditional medicine. The purpose of this study was to investigate the effects of 10-weeks aerobic training with Rhus coriaria. L supplementation on total antioxidant capacity (TAC), insulin resistance and anthropometric indices in women with type 2 diabetes. Methods: This quasi-experimental study was performed in 2016 on 40 t...
متن کاملتأثیر ۱۲ هفته تمرین مقاومتی بر بیان ژن RAGE VCAM, ICAM, در قلب رتهای دیابتی شده با STZ
Background: Cardiomyopathy is a side effect caused by diabetes. Prolonged hyperglycemia gives rise to an increase in the expression of the receiver gene RAGE subsequently triggering pathogenesis cardiac signaling pathways in the heart of rats with type II diabetes. The present paper aims to examine how a 12 week Resistance training on gene expressions RAGE, ICAM, VCAM in the heart of diabetic r...
متن کاملتاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر RBP4 سرم و مقاومت انسولینی در رت های نر سالم
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر RBP4 سرم و مقاومت انسولینی در رتهای نر سالم است. در مطالعۀ حاضر 16 سر رت نژاد ویستار بهطور تصادفی به دو گروه کنترل (8 سر) و تمرین (8 سر) تقسیم شدند. پروتکل تمرینی، 8 هفته شامل 3 جلسه در هفته بود که با شدت 30 درصد VO2max و مدت 10 دقیقه شروع شد و در دو هفتۀ آخر به شدت 75 درصد VO2maxو مدت 50-45 دقیقه افزایش یافت. از آزمون t مستقل و ضریب همبس...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مجله دانشگاه علوم پزشکی اراکجلد ۱۹، شماره ۱۱، صفحات ۵۷-۶۷
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023